Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Plików Cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
Miód koniczynowy powstaje z nektaru z kwiatów koniczyny białej oraz koniczyny czerwonej. Miód z koniczyny białej ma jasny, słomkowy kolor i słodki smak, natomiast z koniczyny czerwonej ma kolor łososiowy i lekko kwaśny smak. Zapach jest bardzo charakterystyczny i podobny do zapachu samej koniczyny. .
Miód tej jest dość rzadko spotykany i pojawia się jedynie przy sprzyjających warunkach pogodowych
Miód koniczynowy powstaje z nektaru z kwiatów koniczyny białej oraz koniczyny czerwonej. Miód z koniczyny białej ma jasny, słomkowy kolor i słodki smak, natomiast z koniczyny czerwonej ma kolor łososiowy i lekko kwaśny smak. Zapach jest bardzo charakterystyczny i podobny do zapachu samej koniczyny. .
Miód tej jest dość rzadko spotykany i pojawia się jedynie przy sprzyjających warunkach pogodowych
Jedyny miód, który przez długi czas jest w postaci płynnej.
Miód akacjowy pozyskiwany jest w okresie kwitnienia robinii akacjowej. W stanie płynnym miód akacjowy ma barwę jasnosłomkową do zielonkawej. Uważany jest za najjaśniejszy z miodów, ponieważ czasami może być nawet bezbarwny. Po skrystalizowaniu przyjmuje zabarwienie od białego do kremowożółtego. Z uwagi na wysoką zawartość cukru owocowego - fruktozy pozostaje w stanie płynnym przez długi okres i bardzo wolno krystalizuje.
Odznacza się delikatnym, subtelnym, lekko mdłym aromatem, harmonizującym z kwiatami akacji. W smaku jest słodki, delikatny i lekko kwaskowaty.
Zastosowanie: - przydatny u chorych z lekkimi postaciami cukrzycy (nieinsulinozależnymi), nie podnosi cukru we krwi, - zaburzenia przewodu pokarmowego, - nerki i układ moczowy, - przeziębienia.
Jedyny miód, który przez długi czas jest w postaci płynnej.
Miód akacjowy pozyskiwany jest w okresie kwitnienia robinii akacjowej. W stanie płynnym miód akacjowy ma barwę jasnosłomkową do zielonkawej. Uważany jest za najjaśniejszy z miodów, ponieważ czasami może być nawet bezbarwny. Po skrystalizowaniu przyjmuje zabarwienie od białego do kremowożółtego. Z uwagi na wysoką zawartość cukru owocowego - fruktozy pozostaje w stanie płynnym przez długi okres i bardzo wolno krystalizuje.
Odznacza się delikatnym, subtelnym, lekko mdłym aromatem, harmonizującym z kwiatami akacji. W smaku jest słodki, delikatny i lekko kwaskowaty.
Zastosowanie: - przydatny u chorych z lekkimi postaciami cukrzycy (nieinsulinozależnymi), nie podnosi cukru we krwi, - zaburzenia przewodu pokarmowego, - nerki i układ moczowy, - przeziębienia.
Naturalny Miód Spadziowy 1 kg Kaszubskie Miody Miód ze spadzi drzew iglastych
Miód ze spadzi drzew iglastych – zazwyczaj szarozielony, o delikatnym smaku, mało słodki. Działa przeciwzapalnie, wykrztuśnie i antyseptycznie. Stosowany przy obniżonej odporności organizmu, schorzeniach płuc, stawów i układu nerwowego. Przeciwdziała promieniowaniu jonizującemu. Polecany dla dzieci. Miód spadziowy z drzew iglastych pozyskiwany jest przez pszczoły ze spadzi roślin iglastych, takich jak: jodła świerk, sosna i modrzew. W składzie miodu spadziowego znajdują się zazwyczaj niewielkie ilości miodu nektarowego. W Polsce przeważają miody ze spadzi jodłowej i świerkowej.
Te charakterystyczne zbiorowiska roślinne Kaszub wpływają na niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju miód. Pszczoły, oblatując roślinność specyficzną dla tego regionu, zbierają nektar z wielu różnych grup roślin, tworząc miód kaszubski. Miód ten ma cechy kwiatów roślin występujących na terenie Kaszub.
Specyficzny klimat nie zapewnia pozyskiwania dużych ilości tego miodu. Pszczoły, aby wytworzyć jednostkę miodu, muszą „włożyć” więcej pracy niż na innych terenach Niżu Polskiego. Powoduje to, że w miodzie tym występuje więcej enzymów przekazanych przez pszczoły. Skutkiem tego miody kaszubskie posiadają specyficzne i bogatsze właściwości biolecznicze.
Charakterystyka terenu, roślinności, klimatu oraz specyficzna praca pszczół gwarantują niezwykłość miodu kaszubskiego, który jest produktem tradycyjnym wytwarzanym przez kaszubskich pszczelarzy od wieków.
Pozyskiwany miód spożywany jest w formie miodu w plastrze, patoki i krupca. Taki miód jest naturalnym, zdrowym, tradycyjnym produktem oferowanym przez pszczelarzy posiadających pasieki na terenie Kaszub.
Te charakterystyczne zbiorowiska roślinne Kaszub wpływają na niepowtarzalny, jedyny w swoim rodzaju miód. Pszczoły, oblatując roślinność specyficzną dla tego regionu, zbierają nektar z wielu różnych grup roślin, tworząc miód kaszubski. Miód ten ma cechy kwiatów roślin występujących na terenie Kaszub.
Specyficzny klimat nie zapewnia pozyskiwania dużych ilości tego miodu. Pszczoły, aby wytworzyć jednostkę miodu, muszą „włożyć” więcej pracy niż na innych terenach Niżu Polskiego. Powoduje to, że w miodzie tym występuje więcej enzymów przekazanych przez pszczoły. Skutkiem tego miody kaszubskie posiadają specyficzne i bogatsze właściwości biolecznicze.
Charakterystyka terenu, roślinności, klimatu oraz specyficzna praca pszczół gwarantują niezwykłość miodu kaszubskiego, który jest produktem tradycyjnym wytwarzanym przez kaszubskich pszczelarzy od wieków.
Pozyskiwany miód spożywany jest w formie miodu w plastrze, patoki i krupca. Taki miód jest naturalnym, zdrowym, tradycyjnym produktem oferowanym przez pszczelarzy posiadających pasieki na terenie Kaszub.
Mało popularna i trudno dostępna odmiana miodu. Pszczoły wytwarzają go z nektaru kwiatu nawłoci potocznie zwanym mimozą. Charakteryzuje się jasno żółtą barwą i lekko kwaskowym smakiem.
Mało popularna i trudno dostępna odmiana miodu. Pszczoły wytwarzają go z nektaru kwiatu nawłoci potocznie zwanym mimozą. Charakteryzuje się jasno żółtą barwą i lekko kwaskowym smakiem.
Miód lipowy podobnie jak napar z kwiatów lipy posiada właściwości lecznicze szczególnie na dolegliwości górnych dróg oddechowych jak i typowe przeziębienia.
Substancje zawarte w kwiatach lipy, przenoszone przez pszczoły do miodu lipowego, mają działanie wykrztuśne, co jest pożądane w przypadku infekcji gardła. Również w przypadku ogólnego przeziębienia czy grypy miód lipowy jest zalecany z powodu działania napotnego. Ponadto kwiat lipy, a tym samym miód powstający z jej nektaru, stosuje się w chorobach z gorączką.
Zastosowanie: - górne i dolne drogi oddechowe, - serce i układ krążenia, - układ nerwowy i stres, działa rozkurczowo, - pomocny w chorobach serca i układu krążenia, - schorzenia przewodu pokarmowego.
Miód lipowy podobnie jak napar z kwiatów lipy posiada właściwości lecznicze szczególnie na dolegliwości górnych dróg oddechowych jak i typowe przeziębienia.
Substancje zawarte w kwiatach lipy, przenoszone przez pszczoły do miodu lipowego, mają działanie wykrztuśne, co jest pożądane w przypadku infekcji gardła. Również w przypadku ogólnego przeziębienia czy grypy miód lipowy jest zalecany z powodu działania napotnego. Ponadto kwiat lipy, a tym samym miód powstający z jej nektaru, stosuje się w chorobach z gorączką.
Zastosowanie: - górne i dolne drogi oddechowe, - serce i układ krążenia, - układ nerwowy i stres, działa rozkurczowo, - pomocny w chorobach serca i układu krążenia, - schorzenia przewodu pokarmowego.
Miód rzepakowy ma kolor od białego do jasnożółtego, słaby zapach kwiatów rzepaku, smaku słodki z dodatkiem gorzkiego. Łatwo przyswajalny przez wątrobę; posiada duże właściwości detoksykacyjne. Szybko krystalizuje, a jego wygląd po skrystalizowaniu przypomina smalec, najlepszy w chorobach serca.
Miód rzepakowy ma kolor od białego do jasnożółtego, słaby zapach kwiatów rzepaku, smaku słodki z dodatkiem gorzkiego. Łatwo przyswajalny przez wątrobę; posiada duże właściwości detoksykacyjne. Szybko krystalizuje, a jego wygląd po skrystalizowaniu przypomina smalec, najlepszy w chorobach serca.
Miód gryczany – kolor od bursztynowego do ciemnobrązowego. Ma silny zapach kwiatów gryki, w smaku ostry, lekko piekący. Zawiera dużo magnezu i witamin. Stosowany w schorzeniach układu krążenia, miażdżycy, osłabieniu pamięci, a także po złamaniach.
Miód gryczany należy do miodów najpóźniejszych. Pszczelarze miód ten odbierają pszczołom pod koniec lipca. W stanie świeżym (lejąca patoka) ma kolor ciemno-brązowy oraz posiada bardzo silny aromat kwiatów gryki. Miód gryczany zawiera zwykle większą ilość wody, dlatego normy ustalają górną granicę zawartości wody na 23%. Miód gryczany rozpoczyna krystalizację od wielu zarodników równocześnie tworząc masę składającą się z wielu ziaren kryształu (krupiec). Czasami po skrystalizowaniu miodu na jego powierzchni tworzy się warstwa miodu rzadkiego nie skrystalizowanego, dokładnie oddzielona od części skrystalizowanej. Robi się tak tylko wtedy gdy miód zawiera zbyt dużą ilość wody lub, jeżeli miód krystalizuje w wysokich temperaturach. Właśnie, dlatego ważne jest, aby miód przechowywać w temp.4-10 stopni C. Pszczelarze z reguły dbają o to, aby miód odstał się w odstojnikach i ta rzadsza frakcja zbierana jest z jego powierzchni i przekazywana na powrót pszczołom np. na zimowe uzupełnienie zapasów.
Miód gryczany – kolor od bursztynowego do ciemnobrązowego. Ma silny zapach kwiatów gryki, w smaku ostry, lekko piekący. Zawiera dużo magnezu i witamin. Stosowany w schorzeniach układu krążenia, miażdżycy, osłabieniu pamięci, a także po złamaniach.
Miód gryczany należy do miodów najpóźniejszych. Pszczelarze miód ten odbierają pszczołom pod koniec lipca. W stanie świeżym (lejąca patoka) ma kolor ciemno-brązowy oraz posiada bardzo silny aromat kwiatów gryki. Miód gryczany zawiera zwykle większą ilość wody, dlatego normy ustalają górną granicę zawartości wody na 23%. Miód gryczany rozpoczyna krystalizację od wielu zarodników równocześnie tworząc masę składającą się z wielu ziaren kryształu (krupiec). Czasami po skrystalizowaniu miodu na jego powierzchni tworzy się warstwa miodu rzadkiego nie skrystalizowanego, dokładnie oddzielona od części skrystalizowanej. Robi się tak tylko wtedy gdy miód zawiera zbyt dużą ilość wody lub, jeżeli miód krystalizuje w wysokich temperaturach. Właśnie, dlatego ważne jest, aby miód przechowywać w temp.4-10 stopni C. Pszczelarze z reguły dbają o to, aby miód odstał się w odstojnikach i ta rzadsza frakcja zbierana jest z jego powierzchni i przekazywana na powrót pszczołom np. na zimowe uzupełnienie zapasów.
Miód faceliowy jest miodem nektarowym, czyli kwiatowym.
Miód faceliowy produkowany jest z FACELII. W Polsce najpopularniejszą jej odmianą jest facelia błękitna, która uznana została za królową roślin miododajnych. Jej wydajność nektarowa jest bardzo duża a okres wegetacji krótki. Miód produkowany z nektaru kwiatów facelii ma bardzo delikatny i lekko kwaskowaty smak oraz kwiatowy zapach. Odznacza się jasnożółtą lub zielonkawą barwą.
Zastosowanie: Miód faceliowy posiada wiele właściwości leczniczych, dlatego jest jednym z najbardziej cenionych miodów w Polsce.
Miód faceliowy jest miodem nektarowym, czyli kwiatowym.
Miód faceliowy produkowany jest z FACELII. W Polsce najpopularniejszą jej odmianą jest facelia błękitna, która uznana została za królową roślin miododajnych. Jej wydajność nektarowa jest bardzo duża a okres wegetacji krótki. Miód produkowany z nektaru kwiatów facelii ma bardzo delikatny i lekko kwaskowaty smak oraz kwiatowy zapach. Odznacza się jasnożółtą lub zielonkawą barwą.
Zastosowanie: Miód faceliowy posiada wiele właściwości leczniczych, dlatego jest jednym z najbardziej cenionych miodów w Polsce.